The Departed (2006)

Som sikkert en av dei siste til å sjå denne filmen har eg brukt søndagen på å hente meg inn igjen. The Departed kom i fjor haust, gjorde publikum glad og Oscar-juryen gavmild.

Martin Scorcese har henta inspirasjon i Hongkong-thrilleren Mou gaan dou. Teknisk sett er det vel en nyinnspeling, men til mi glede ulikt nok til at eg vel å ikkje føre en samanlikning.

Statspolitiet i Boston sender ein mann undercover i et gangstermiljø som Frank Costello (Jack Nicholson) styrer. Costello har sjølv en spion i politiet. I The Departed jagar katt mus, men det er ikkje helt enkelt å slå fast kven som er kva.

Filmen var dessverre ikkje så perfekt som eg håpet den skulle vere. Marty har brukt for mange folk, namn som Alec Baldwin og Mark Walhberg blir meir for syns skuld. Sistnemnte er heller ikkje spesielt passande i rolla si. Både Leonardo DiCaprio og Matt Damon gjer store prestasjonar. Eg kan ikkje forstå korleis folk klarer å blande desse to, dei er enkle nok å skille for min del. I motsetning til dei tilsvarande rollefigurane i Infernal Affairs.

Filmen har element eg ser som unødvendig tidsfyll, og ikkje helt kan kople opp til verken historie eller stemningskaping. Det blir hakket for langt på grunn av dette. Kameraføringa er så som så, ho er til tider uryddig og usamanhengande i forhold filmen ellers. Dette er berre pirk, og gjer ikkje stort utslaget i en elles veldig god film. Det kunne ha vore andre vegen, om Scorcese hadde hatt minimal makt og et studio hadde fått klyppt i hel filmen. Litt kortere spelelengde hadde heller ikkje skada.